چو ایران مباشد تن من مباد
بدین بوم و بر زنده یک تن مباد

همی جوشم از سقف ویران وطن
به زیر سقف او استخوانم عماد

به خون سبزه رویانم از هر دمن
کنم نقش دشمن در این ره کساد

کشم نعره تا لرزد از دل, عدو
به تیغش زنم تا بماند به یاد

سرودی سازم از زال و  اسفندیار
رسانم به گوشش به تعلیم باد

به تیرش بدوزم به قلب درخت
بسانی که رستم بزد بر شغاد

خدایا  مرا تن بسوزان ولی
دورغی ز راه وطن کج کناد

تبارم زمردی و نیکی شمار
پر از نام مردان نیکو نهاد

به حق و عدالت بسی شهره اند
پر از فر و انصاف و ایمان و داد

به تخت کیانی مثال آورند
فریدون و جمشید وآن کیقباد

خدایا بر ایران فرودآر نام آوری
درفش سه رنگش سرافرازی دهاد

تمام کسانش ز بن ایرانیند
همه آریایی و پارسی و ماد

ز دم ریشه در خاک ایران زدند
همیشه زعشقش به تن، خانه زاد

خدایا به آخر به سر سایه کن
به پندارو گفتارو کردار، شاد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: